Zaterdag 13 april ging de Week van de Kinderfilosofie van start in het Spinozahuis te Rijnsburg.
De opening was ook direct de aftrap van de Chaos Toer. Een compleet (mini) Witte Woonkamer stond te wachten op de kinderen. Maar ja, als het thema Chaos is en je geeft de kinderen vervolgens stickers in handen…..dan blijft het niet lang wit! Zonder enige instructie liet kinderfilosoof Marianne Scheeper ze begaan. Opvallend: in eerst instantie bleven vloer en muur onbeplakt. Ook opvallend, toen de kinderen alleen gelaten werden gingen ze overleggen en toen ze te horen kregen dat ze nog maar 1 minuut hadden gingen ze zich haasten. Grappig, want er was geen opdracht en er hoefde niks ‘af’.
De hele ‘plak exercitie’ gaf natuurlijk welvoldoende aanleiding om vervolgens te filosoferen over het thema ‘Is chaos erg?’.
Op de vraag waarom ze geplakt hadden waar ze dat gedaan hadden antwoordde een meisje:
‘Als het thema niet chaos was, dan had ik waarschijnlijk ergens geplakt waar het leuk of mooi was. Nu deed ik maar wat.’
‘Zou je anders dus regels voor het plakken in je hoofd hebben gehad?’
‘Ja’
‘En hoe waren die regels dan in je hoofd gekomen? Had iemand ze tegen je gezegd?’
‘Nee, die had ik dan zelf bedacht’
‘Dus soms maak je regels voor jezelf?’
“Ja, ik moet mijn kamer opruimen van mijn moeder, maar als dat niet zou moeten zou ik het denk ik toch na een tijdje wel doen omdat ik dat zelf ook wel vind.’
‘Wat vonden jullie van het plakken?’ De antwoorden verschillen nog al……
‘Chaos’ en ‘Door al die kleuren kon ik niet meer nadenken’ en ‘Gezellig!’
‘Hoezo gezellig?’
‘Nou, net als op een feestje dat je alles door elkaar eet en iedereen door elkaar heen praat.’
‘En hoezo chaos?’
‘Toen we nog maar 1 minuut hadden werd het chaos, dan wil je het snel doen, de stickers plakken.’
‘Waarom dan? Had je een plan wat af moest? Als je een plan had, was het dan chaos maken?’
‘Ja, want je weet van tevoren niet of het lukt.’
‘Kan chaos ook dus ook de bedoeling zijn?’
‘Ja, dat was hier toch de bedoeling?’
Ze kijken naar het resultaat van hun chaos….een jongen zegt:
‘Dit is geen echte chaos, dat was pas geweest als we ook alles op een andere plek hadden gezet en bijvoorbeeld de tafel en stoelen op z’n kop.’
‘Ok, heel andere vraag: is chaos erg?’
Een jongen zegt: ‘Nou ja, als een kleuter op de muur tekent is dat wel minder erg dan dat een ouder kind dat doet.’
‘Waarom?’
‘Nou ja, dat oudere kind zou toch moeten weten dat dat niet mag.’
‘Heeft iemand wel eens tegen jou gezegd dat je niet op de muur mag tekenen?’
‘Nee, dat denk ik niet.’
‘Hoe weet je dan dat dat niet mag?’
Het blijft stil.
‘Het lijkt er dus op dat je sommige regels als vanzelf kan weten?’
Gemompel en ‘Ja, sommige dingen horen gewoon niet’.
‘Ok, terug naar de vraag: Is chaos erg?’
De meesten zijn het eens, nee chaos is niet erg.
‘Het is zelfs wel fijn, je hoeft dan eens niet naar je moeder te luisteren, je kan helemaal los.’
Na afloop krijgen de kinderen een herkansing in de Witte Woonkamer. Nu gaan alle spullen van hun plek en de tafels en stoelen op zijn kop.
